Miljoenen Kleine Stukjes
Een tweede rapport uit New York. Plus, een cruciaal moment in de geschiedenis van energie, oorlog voeren tegen invasieve knaagdieren, een verbod op plastic zakken in Californië en goed nieuws voor zeeschildpadden in Griekenland
Door Amy Rose • 2 okt. 2024 | Bekijk in browser
Je leest Fix The News, een regelmatig overzicht van verhalen over vooruitgang en verbluffende wetenschap. Als iemand dit heeft doorgestuurd, kun je je hier abonneren. Bekijk de TED-talk. Luister naar onze podcast. Geef ons een tip. Als je je wilt afmelden, staat er een link aan het einde.
Hier is Amy weer, verslaggever vanuit New York.
Het is een week geleden dat ik bij het Clinton Global Initiative was, en het voelt alsof ik de afgelopen zeven dagen het heelal heb uitgepakt. Het was zo'n wervelwind en de buzz van mogelijkheden was voelbaar; ik heb nauwelijks gegeten, gedronken of geslapen. Ik vloog op adrenaline. Maar nu het stof is neergedaald, worstel ik met een complex weefsel van vragen over vooruitgang, overweldiging en onze relatie met de planeet zelf. Het was een hobbelige landing.
Wat mij duidelijk is, is dat deze gebeurtenissen geweldige kansen zijn om manieren te vinden om vooruit te blijven gaan, maar ze zijn niet het begin of het einde van het verhaal. Vooruitgang kost tijd. Als we horen over iets dat miljoenen mensen heeft bereikt, of de lancering van een 'nieuw' initiatief, is dat altijd het resultaat van jaren - vaak decennia - werk achter de schermen. En dat werk blijft onvermoeibaar en onvoorspelbaar, lang nadat het verhaal uit de krantenkoppen is verdwenen. Niemand heeft ooit gezegd dat vooruitgang gemakkelijk was.
Niet alle initiatieven die vorige week in New York zijn gelanceerd, zullen de finish halen. Sommige zullen moeite hebben om financiering te krijgen, andere zullen de weg kwijtraken en veel tijdlijnen zullen worden uitgesteld om nieuwe uitdagingen het hoofd te bieden. Zelfs als je een activist bent wiens project wereldwijd zichtbaar wordt en je de kans krijgt om schouder aan schouder te staan met 's werelds meest invloedrijke mensen, zijn er geen garanties.
Later nog wat gedachten over dit alles, maar eerst wat goed nieuws voor de planeet dat je de afgelopen week of twee misschien hebt gemist.
Thuisbasis van de Industriële Revolutie sluit laatste kolencentrale
Een cruciaal moment in de geschiedenis van energie. Het Verenigd Koninkrijk opende in 1882 's werelds eerste kolengestookte elektriciteitscentrale. Op 30 september 2024, 142 jaar later, werd de laatste kolencentrale gesloten. In 2014, toen ze het eerste land waren dat een uitfasering van kolen aankondigde, leek de klus onmogelijk: kolen waren nog steeds goed voor ongeveer een derde van de elektriciteitsmix. Tien jaar later zijn ze klaar, eerder dan gepland. Carbon Brief
Het moment waarop de laatste overgebleven kolencentrale van Groot-Brittannië voor de laatste keer van het net ging, waarmee een einde kwam aan 142 jaar van met kolen opgewekte elektriciteit in Groot-Brittannië. Die grafische weergave lijkt sinds de jaren 80 niet te zijn veranderd.
Californië verbiedt alle plastic tassen in supermarkten
Hiermee wordt een verbod op dunne plastic tassen uit 2014 verlengd, dat nog steeds de verkoop van dikkere, 'herbruikbare en recyclebare' tassen toeliet. Onderzoeken hebben echter aangetoond dat deze maatregel het totale plasticgebruik niet heeft verminderd. Klimaatactivisten hebben gouverneur Gavin Newsom geprezen voor het uitgebreide verbod, dat in 2026 van kracht wordt. The Guardian
Wereldwijd verdrievoudigen van hernieuwbare energie tegen 2030 is binnen handbereik
Tijdens de COP28-top van vorig jaar beloofden bijna 200 landen om tegen 2050 netto nul energie-uitstoot te bereiken en de hernieuwbare capaciteit tegen 2030 te verdrievoudigen om op schema te blijven voor die doelstelling. Het IEA heeft zojuist bevestigd dat dit cijfer 'binnen handbereik' is dankzij het razendsnelle tempo van de uitbouw van hernieuwbare energiebronnen in de afgelopen 12 maanden.
Indiase neushoorns gedijen en Amerikaanse zeekoeien krijgen een reddingsboei
India heeft een opmerkelijke comeback aangekondigd voor zijn eenhoornige Aziatische neushoornpopulatie, die is gestegen van slechts 600 in de jaren 60 tot meer dan 4.000 vandaag de dag, na 40 jaar van beschermingsinspanningen. Aan de andere kant van de planeet heeft de Amerikaanse overheid eindelijk een kritisch habitatplan voorgesteld om zeekoeien in Florida en Puerto Rico te beschermen.
De eeuwenlange afhankelijkheid van de OESO van steenkoolenergie is aan het uitdoven
De steenkoolproductie daalde in 2023 tot 17% van de totale elektriciteitsproductie van de OESO, een daling ten opzichte van een piek van 36% in 2007. Wind- en zonne-energie stegen in deze periode elfvoudig. Van de 38 OESO-landen zijn er 14 al steenkoolvrij, en nog eens 13 hopen dat doel in 2030 te bereiken. Ember
Ik ben dol op kernenergie en ik wou dat we er veel van hadden gebouwd. Maar zonne-energie en batterijen zijn nog revolutionairder dan kernenergie had kunnen zijn.
☝️ Alles wat we ooit over kernenergie wilden zeggen, door econoom Noah Smith.
Meer groen, minder plastic voor het Verenigd Koninkrijk
De overheid heeft in 2021 een belasting van 10 pence op plastic tassen ingevoerd, tegenover 5 pence eerder. Nieuwe cijfers geven aan dat het totale aantal verkochte plastic tassen voor eenmalig gebruik is gedaald van 1,13 miljard in 2018-19 tot slechts 340 miljoen in 2023-24. Ondertussen zijn er in 2023 meer dan 1,9 miljoen bomen geplant in Noord-Engeland, en tegen 2043 zullen er in de regio nog eens 50 miljoen bomen worden geplant.
De metro's van Barcelona voorzien treinen, stations en lokale EV's
Trein-opgewekte energie wordt omgezet in elektriciteit, gevoed via omvormers en verdeeld over het metrosysteem van de stad. Een derde van die elektriciteit drijft de treinen aan, terwijl de rest de voorzieningen op het station en EV-laders ondersteunt. Momenteel zijn er vier electrolineras (ultrasnelle laders) geïnstalleerd, met plannen voor nog eens drie. Grist
In Frans-Polynesië vieren onderzoekers de geboorte van Partula-slakken in het wild40-jarige inspanning om deze kegelgrote soort te redden van uitsterven.
Hoe de mensheid terugvecht tegen invasieve knaagdieren
Eilandbewonende soorten vormen naar schatting 75% van alle bekende recente uitstervingen van vogels, zoogdieren, amfibieën en reptielen; veel van deze uitstervingen werden veroorzaakt door de ecologische druk van invasieve ratten. Wereldwijde natuurbeschermers voeren nu met toenemend succes een oorlog tegen hen. Science
Met de klok mee vanaf linksboven: Isabel Island in de Stille Oceaan voor de kust van Mexico, een van de laatste doelen voor een uitroeiingsprogramma. In Antarctica leveren helikopters lokaas aan South Georgia Island. Onderzoekers hanteren dodelijk rodenticide-aas in South Georgia. Op Aldabra Atoll in de Seychellen vangen onderzoekers een zwarte rat als onderdeel van een poging om de haalbaarheid te beoordelen van het elimineren van de indringers van het grote tropische atol.
Colombia omarmt klimaattransitie met investering van $40 miljard
De onlangs gelanceerde investeringsportfolio zal het land helpen bij de transitie van fossiele brandstoffen, het behouden en herstellen van ecosystemen en het financieren van ecotoerisme. Minister van Milieu Susana Muhamad zei dat 'Colombia de discussie leidt over hoe een werkelijk eerlijke klimaat- en energietransitie kan worden uitgevoerd.' Reuters
Dakzonne-energie is trending in Australië
Een gelukkig toeval als gevolg van een reeks ongecoördineerde klimaatbeleidsmaatregelen: meer dan 3,7 miljoen huishoudens en kleine bedrijven hebben nu dakzonne-energie, wat kolengestookte energie overtreft. Dit betekent dat meer dan één op de drie huishoudens overdag zijn eigen stroom opwekt, en de trend zal alleen maar toenemen. The Guardian
In augustus bouwde Texas meer zonne- en batterijopslag dan de rest van de Verenigde Staten bij elkaar.
US Forest Service wint de loterij voor boomverzorgers
De Inflation Reduction Act bevat een weinig bekende bepaling van $ 1,5 miljard voor de US Forest Service om bomen te planten en te onderhouden in Amerikaanse steden, voornamelijk in achtergestelde gebieden. Dit is 40 keer groter dan het typische jaarlijkse stedelijke bomenbudget van het agentschap. Grist
Tijdreizen in Australië en blije zeeschildpadden in Griekenland
In New South Wales, Australië, zijn 20 gravende bettongs en 20 westelijke buidelmarters uitgezet in Sturt National Park als onderdeel van een tienjarig project om zeven lokaal uitgestorven zoogdieren opnieuw te introduceren in het woestijnlandschap. Ondertussen zijn er op Zakynthos, Griekenland, een recordaantal van 1.200 zeeschildpaddennesten geregistreerd op Sekania Beach: 'De boodschap die zeeschildpadden overbrengen is heel duidelijk.'
Een onechte karetschildpad (Caretta caretta) bij het eiland Elafonissos in Griekenland, waar de populatie weer enorm is toegenomen. Credit: Giacomo Augugliaro/Getty Images
Voortgang, problemen en mogelijkheden
Nieuws over milieu en natuurbehoud is mijn belangrijkste focus voor Fix The News, en een van de beste dingen van vorige week was dat ik de kans kreeg om een aantal mensen te ontmoeten over wie ik heb geschreven en om anderen te ontmoeten die niet op mijn radar stonden. Een van die mensen was Garvita Gulhati, bekend als 'India's Water Girl'. Haar opvallend eenvoudige maar effectieve aanpak van stedelijk waterbehoud heeft de afgelopen vier jaar 20 miljoen liter water bespaard.
Garvita's reis begon als tiener, toen haar docent milieueducatie de klas vertelde dat het onafgemaakte water in glazen in restaurants jaarlijks 14 miljoen liter bedraagt. In 2015 leidde dit ertoe dat ze Why Waste? oprichtte, een organisatie die zich toelegt op het veranderen van de mentaliteit van mensen rondom water. Haar #GlassHalfFull-campagne heeft meer dan 500.000 restaurants bereikt en zes miljoen mensen bereikt.
Water is een fundamenteel mensenrecht en zou gratis beschikbaar moeten zijn voor iedereen. Het heeft geen ingewikkelde technologieën nodig. Het heeft alleen mindfulness en eenvoudige oplossingen nodig.
Het verbeteren van de toegang tot schoon water is een groot onderwerp: het World Resources Institute zegt dat bijna de helft van de wereldbevolking minstens één maand per jaar te maken heeft met waterschaarste. Een andere groep die dit probeert op te lossen, is Water.org, dat 50 miljoen mensen heeft bereikt met langetermijnoplossingen voor watertoegang en sanitaire voorzieningen in Afrika, Azië en Latijns-Amerika door toegang te creëren tot betaalbare financiering, voornamelijk voor vrouwen in lokale gemeenschappen.
Naarmate de aankondigingen bleven komen, werd het steeds duidelijker hoe genuanceerd de berichtgeving over de voortgang moet zijn. Verhalen over ondergang en vernietiging creëren cynisme, maar als je te hard de andere kant op duwt, bestaat het gevaar dat je omslaat in de klimaatveranderingsversie van giftige positiviteit: een overijverige nadruk op goed nieuws die ons verdooft voor de zeer moeilijke realiteit van dit moment.
En dat is iets dat ik echt begon uit te pakken toen ik door de sessies ging. Er waren momenten dat het voelde alsof er gewoon te veel was om je druk over te maken. De onderliggende boodschap van het rapporteren over 'wat werkt' is dat wanneer je luistert naar hoeveel oplossingen er zijn, je ook de omvang van de problemen ontdekt.
Je kunt niet iemand interviewen over een interventie voor tuberculose in India zonder te horen dat er elke twee minuten iemand sterft aan tuberculose. Je kunt niet met een changemaker praten over het schoonmaken van rivieren op Bali zonder te erkennen dat er elke seconde een vuilniswagen vol plasticvervuiling in de oceaan terechtkomt.
Hier zijn bijvoorbeeld een paar van de 175 toezeggingen die tijdens CGI zijn gedaan. Elk van hen is op zichzelf al verbazingwekkend, en elk is ook een herinnering aan een kritiek probleem waarmee onze wereld vandaag de dag te maken heeft.
Een miljoen mangrovebossen planten op de Bahama's
In 2019 veroorzaakte orkaan Dorian wijdverbreide vernietiging van mangrove-ecosystemen en nu heeft de Bahamas Mangrove Alliance toegezegd om tegen 2026 een miljoen mangrovebossen te planten op 800 hectare op Grand Bahama Island en Abaco.
San Juan Bay Estuary in Puerto Rico
Een nieuw initiatief geeft een impuls aan de omgekeerde kanalisatie van Juan Mendez Creek. De kreek is een van de meest vervuilde waterwegen in het stroomgebied van de San Juan Bay Estuary en het project zal 51.000 inwoners en acht diersoorten treffen die met uitsterven worden bedreigd, waaronder de Antilliaanse lamantijn.
Herstel van shea-parken in heel Afrika
De Global Shea Alliance heeft toegezegd om vier miljoen hectare shea-parken te herstellen in 10 landen in Afrika. Ze zullen tien miljoen nieuwe shea- en inheemse bomen laten groeien en het park beschermen door tien miljoen vrouwelijke shea-verzamelaars en -verwerkers op te leiden.
Gelijke toegang tot EV-oplaadpunten in de Verenigde Staten
De Climate Mayors-coalitie heeft zich gecommitteerd aan de bouw van 168.000 EV-opladers in achtergestelde gemeenschappen in de VS en de ondersteuning van de investeringen in elektrische mobiliteit in het openbaar vervoer door lokale burgemeesters in contact te brengen met beschikbare financieringsbronnen.
Turkije, Oekraïne en Colombia voorzien van zonne-energie
SoLights zijn ontworpen om individuele toegang te bieden tot op zonne-energie werkende verlichting en oplaadmogelijkheden voor apparaten zoals tablets en laptops. Het afgelopen jaar zijn 10.000 van deze lampen gedistribueerd naar gemeenschappen, wat 50.000 personen in Turkije en Oekraïne heeft beïnvloed. Ondertussen werkt een ander initiatief aan de installatie van 38 mini-zonneboerderijen in afgelegen gebieden van Colombia die worden getroffen door een slechte energievoorziening.
Investeren in een duurzame economie voor vrouwen
Vrouwengeleide ondernemingen ontvangen slechts 3% van de klimaatkapitaalfinanciering. Daarom hebben Women In the Sustainable Economy en hun partners een extra $392 miljoen toegezegd om de toegang van vrouwen tot werkgelegenheid, training, leiderschapsrollen en financiële middelen in de groene en blauwe sectoren uit te breiden.
Bescherming voor journalisten die verslag doen van klimaatverandering
Het Committee to Protect Journalists kondigde het Climate Crisis Journalist Protection Initiative aan, dat journalisten zal helpen beschermen tegen bedreigingen die verband houden met hun werk op het gebied van klimaatverandering en het milieu.
Nemonte Nenquimo, medeoprichter van Amazon Frontlines, spreekt tijdens een sessie over landbeheer bij het Clinton Global Initiative in New York, 23 september 2024. Credit: Brandon Paillere voor de Clinton Foundation
Voor mij was het meest impactvolle moment van het evenement niet een van de aankondigingen of een van de keren dat wereldleiders verrassend opdoken. Het gebeurde in een van de kleinere conferentieruimtes tijdens een spotlightsessie over landbeheer, toen Nemonte Nenquimo, de buitengewone inheemse activiste uit Ecuador, werd gevraagd haar gedachten te delen:
'Ik wil zeggen dat ik op veel klimaatconferenties ben geweest, en er is veel gepraat, veel toezeggingen, veel applaus. Maar we worden geconfronteerd met een klimaatcrisis en we moeten het systeem van binnenuit veranderen.' Toen voegde ze iets toe dat me diep raakte: 'Moeder Aarde vraagt ons niet om haar te redden. Ze eist dat we haar respecteren.'
Ik beschouw mezelf als redelijk goed geïnformeerd over wat er in de wereld gebeurt om dingen te proberen te repareren, maar die simpele uitspraak deed me twijfelen aan ons hele raamwerk. Benaderen we deze problemen wel vanuit de juiste hoek? Wat is het verschil tussen de aarde willen redden en haar respecteren? En hoe onthouden we hoe we haar moeten respecteren als we zo ver een andere weg zijn ingeslagen?
Alleen al in de afgelopen maand hebben zich catastrofale overstromingen voorgedaan in de Verenigde Staten, Mexico, Nepal, Turkije, Filipijnen, Saoedi-Arabië, Spanje, Frankrijk, Italië, India, Wales, Guatemala, Marokko, Algerije, Vietnam, Kroatië, Nigeria, Thailand, Griekenland, Roemenië, Polen, Tsjechië en Oostenrijk. Wat moeten we met die kennis? Hoeveel erger moet het worden voordat we collectief besluiten om te veranderen?
Dus ik loop weg met een mix van emoties. Na twee dagen van bedwelmende inspiratie kwam ik met een klap terug in de realiteit. Er is echter troost in de wetenschap dat de mensen die ik heb ontmoet nu zijn teruggekeerd naar hun uithoeken van de wereld, hun zondagse kleren hebben weggedaan en zijn verdergegaan waar ze waren gebleven. Er is echte warmte in het kennen van meer van hun namen en verhalen en over het werk dat ze doen om dingen te repareren.
Wat een bijeenkomst als CGI ons laat zien, is dat internationale samenwerking mogelijk is. Dat je een kamer kunt vullen met meer dan 2000 mensen die zich oprecht inzetten om echte verandering teweeg te brengen. Dat er nu oplossingen worden gevonden voor problemen waarvan ik een week geleden nog niet eens wist dat ze bestonden. En ik zal elk evenement steunen waar mensen die het onzichtbare werk doen de kans krijgen om gezien te worden.
Maar het is ook overweldigend. De 'wereld' is veel om te verwerken, vooral als je een plek als New York binnenstapt tijdens een week waarin het voelt als het centrum van wereldwijde actie. Voor elk inspirerend initiatief is er de ontnuchterende realiteit van hoeveel er kapot is. Het is alsof je een doos opent die niet meer dicht kan: als je het eenmaal weet, kun je het niet meer ongedaan maken. En die kennis brengt een gewicht met zich mee, een verantwoordelijkheid die niet gemakkelijk te verzoenen is met het dagelijks leven.
Toen ik gisteren in een café zat, wilde ik even helemaal uitschakelen. Ik spoorde mezelf in stilte aan om open te blijven, om deze ervaring mij te laten veranderen zoals ik moet veranderen, in plaats van me ertegen te verzetten. Want dat is de echte uitdaging van dit soort evenementen: niet alleen horen over wereldwijde problemen en oplossingen, maar die kennis toestaan om ons en onze acties op zinvolle manieren te transformeren, nadat we het gebouw hebben verlaten.
Het is geen gemakkelijk proces. Het is ongemakkelijk en overweldigend, en soms kan het je klein laten voelen in het licht van zulke enorme uitdagingen. Maar het is ook inspirerend, energiek en uiteindelijk noodzakelijk als het verhaal van vooruitgang het verhaal van ineenstorting wil overtroeven.
Als u met een soortgelijke existentiële crisis te maken krijgt, raad ik u aan om even met Dr. Jane Goodall te gaan zitten voor een kort gesprek, wat ik gelukkig kon doen vlak nadat zij met José Andrés op het hoofdpodium verscheen.
'Je kunt de planeet niet redden,' vertelde ze me. 'We hebben de uitdrukking "denk globaal, handel lokaal", maar het is de verkeerde kant op. Als je lokaal denkt, zie je dat je een verschil kunt maken en wil je meer doen. En dan realiseer je je dat er over de hele wereld andere mensen zijn die handelen, die hun steentje bijdragen - en miljoenen kleine beetjes dragen bij aan grote verandering.'
Dat is dus wat ik meeneem - miljoenen kleine beetjes. Dat is wat telt. En hoewel 175 toezeggingen een goed begin zijn, kunnen we het daar niet bij laten. We moeten allemaal een stap vooruit zetten en ons committeren aan nog eens acht miljard.
Dat was het voor deze editie: tot volgende week.
Met liefde,
Amy
https://www.instagram.com/p/DAbdeUWOvE3/
Meer zoals dit
Minder zoals dit
Abonnementsgegevens
U ontvangt dit omdat u een betalende abonnee bent van Fix The News. Uw abonnement wordt verlengd op 8 februari 2025.
Naam: Pieter Kroon
E-mail: buitenwesten@gmail.com
Lid sinds: 5 augustus 2020
Abonnement beheren →
Adverteren in deze nieuwsbrief. Upgraden naar een premiumlidmaatschap. Een cadeau-abonnement kopen. Bekijk onze liefdadigheidspartners. Zo compenseren we onze CO2-kosten. Gepubliceerd en verzonden via Ghost.
Als u zich wilt afmelden, klikt u op de onderstaande link.
Fix The News © 2024 – Afmelden