Geen Haven Voor Genocide

Beste Pieter,

Hoe kunnen we zand in de wielen van de Israëlische oorlogsmachine gooien, die dood en vernietiging blijft brengen aan het Palestijnse volk? Deze vraag klinkt in de oren van progressieve krachten over de hele wereld, terwijl de bevolking van Gaza onuitsprekelijke verschrikkingen overkomt.

De afgelopen weken hebben maatschappelijke organisaties en volksbewegingen in het Middellandse Zeegebied en daarbuiten gezocht naar een gedeeltelijk antwoord op die vraag door Amerikaanse militaire tankschepen die militaire straalbrandstof naar Israël leveren, te volgen en te verstoren. Activisten, politici en arbeiders in Palestina, Cyprus, Frankrijk, Gibraltar, Griekenland, Italië, Malta, Marokko, Spanje, Tunesië, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en daarbuiten zijn samengekomen — onder de vlag van No Harbour for Genocide — om de levering van militaire straalbrandstof met succes te vertragen. Er zijn meer verstoringen gepland.

Amerikaanse gecontracteerde brandstoftankers vervoeren militaire brandstof van de raffinaderij van Valero Energy in Corpus Christi, Texas, naar Ashkelon, Israël, via havens in de Middellandse Zee. Een rapport van Oil Change International en Data Desk onthulde dat er tussen oktober 2023 en maart 2024 drie leveringen van JP-8 militaire straalbrandstof plaatsvonden met behulp van de Amerikaanse tankers Overseas Santorini en Overseas Sun Coast. Elke zending bevat ongeveer 300.000 vaten straalbrandstof, genoeg voor ongeveer 12.000 vluchten van Israëlische F-16 en F-35 vliegtuigen. In april 2024 nam de VN-Mensenrechtenraad een resolutie aan waarin diepe bezorgdheid werd uitgesproken over het gebruik van straalbrandstof door Israël om schendingen van het internationaal recht te plegen.

Toch zijn door de staat gerunde en particuliere havens in de Middellandse Zee, samen met NAVO- en Amerikaanse militaire bases, deze olietankers blijven voorzien van brandstof, voedsel, voorraden en bemanningswisselingen, waardoor ze ononderbroken brandstoftransporten naar Israëlische straaljagers konden blijven uitvoeren.

Als reactie hierop hebben groepen die samenwerken onder de vlag van No Harbour for Genocide, waaronder de Progressive International, in juli en augustus de Overseas Santorini, die militaire brandstof van de VS naar Israël vervoerde, in de gaten gehouden en verstoord.

De Overseas Santorini is een van de tien schepen die zijn ingeschreven in het Tanker Security Program van de Maritime Administration van het Amerikaanse ministerie van Transport, dat deze "militair nuttige" schepen $ 6 miljoen aan jaarlijkse toelage biedt om "toegewijd, betrouwbaar en loyaal brandstoftransport naar het Amerikaanse leger mogelijk te maken in tijden van nationale crisis."

Beide schepen, naast de Overseas Mykonos, hebben een contract van de Amerikaanse overheid om militaire brandstof te leveren die door de Valero Energy Corporation wordt geleverd aan de Israëlische overheid, die de aankoop van de brandstof via het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken onderhandelde voor een bedrag van $ 3 miljard in 2020. Valero kreeg een contract van de Amerikaanse Defense Logistics Agency Energy (DLA Energy) om bijna een miljard liter JP-8 straalbrandstof, dieselbrandstof en loodvrije benzine te leveren voor de Israëlische strijdkrachten voor vele jaren.

Bij de meest recente levering verliet de Overseas Santorini Corpus Christi op 15 juli 2024 en voer op 31 juli de Middellandse Zee binnen via de Straat van Gibraltar. Door gecoördineerde acties van maatschappelijke organisaties, sociale bewegingen en havenarbeiders werd het schip onder druk gezet om de gebruikelijke aanloophavens in Algeciras, Spanje en Gibraltar te verlaten. Er werd nog meer druk uitgeoefend in Malta, waardoor het schip gedwongen werd het land over te slaan en rechtstreeks door te varen naar de terminal in Ashkelon.

De hele reis van de Overseas Santorini werd geplaagd door problemen die ontstonden door de transnationale mobilisatie tegen de levering van straalbrandstof aan de genocide in Israël. Op 25 juli gaven de havenarbeidersvakbonden in Spanje een verklaring uit waarin ze zeiden dat ze het schip niet zouden onderhouden, spraken talloze Spaanse politici zich uit tegen het aanmeren en honderden mensen kwamen opdagen in de stad Algeciras om de stad op te roepen om af te zien van wat zij de "schepen des doods" noemden.

Deze acties dwongen de tanker om een andere route te nemen naar Gibraltar. Als reactie hierop schreven Britse parlementsleden een brief aan de Britse minister van Buitenlandse Zaken David Lammy en Fabian Picardo, de minister-president van Gibraltar, waarin ze hen opriepen om het verzoek van het schip om aan te meren af te wijzen, terwijl activisten op de grond in Gibraltar hun gemeenschap mobiliseerden om toezicht te houden op en te protesteren tegen de activiteiten van het schip.

Opnieuw werd het schip gedwongen om af te zien van de plannen om aan te meren.

Soortgelijke campagnes door het maatschappelijk middenveld, activisten en politici — nauw samenwerkend met vakbonden en havenautoriteiten — werden opgezet in elke potentiële haven langs de route van Overseas Santorini. Zo riep de Progressive Party of Working People (AKEL) in Cyprus haar regering op om te voorkomen dat het schip aanmeerde of tankte in Cypriotische havens, terwijl activisten in zowel Cyprus als Kreta mobiliseerden tegen het schip dat daar aanmeerde.

Overseas Santorini reageerde door haar volgsysteem meer dan een week uit te schakelen om verdere verstoring door activisten te vermijden. Na veel verstoring, bereikte zij Ashkelon en loste de moorddadige lading op 8 augustus, nog steeds met de transponder uitgeschakeld.

Zowel de Overseas Santorini als de Overseas Sun Coast verbergen routinematig en opzettelijk hun reisdetails en posities. Terwijl de Overseas Santorini in het donker is sinds het de Middellandse Zee binnenvaart, heeft de Overseas Sun Coast de volgende bestemming niet bekendgemaakt.

Het uitschakelen van AIS-tracking kan voorkomen dat andere schepen de identiteit van een schip identificeren en vergroot de kans op botsingen op zee, en kan een schending van het zeerecht vormen. In de context van de genocide in Palestina verminderde het uitschakelen van AIS de publieke verantwoording bij het monitoren en ingrijpen in de operaties van de schepen, in overeenstemming met internationale wetten en verplichtingen.

Deze ontwijkende acties leidden tot het plaatsen van uitkijkberichten in de hele Middellandse Zee, waardoor activisten, vissers, havenarbeiders en andere schippers werden gemobiliseerd om de route van de Overseas Santorini te zoeken en te identificeren.

Ondertussen vertrok het andere militaire partnerschip — de Overseas Sun Coast — dat aangemeerd lag in de Zuid-Franse haven van Lavera, 30 mijl ten westen van Marseille, op 7 augustus. Het schip was aangekomen vanaf de Amerikaanse/NAVO-marinebasis in Rota, Spanje, en de volgende aanleghaven moet nog worden aangewezen. Palestijnse solidariteitsgroepen, waaronder Comité local des Soulèvements de la terre de Marseille, Urgence Palestine Marseille en BDS Provence eisten dat de Franse regering het loskoppelen van schepen die militaire brandstof vanuit haar haven naar Israël vervoeren, zou voorkomen en verbieden; of het risico lopen medeplichtig te zijn aan genocide. De oproep drong er bij werknemers in de haven van Lavera op aan om medeplichtigheid aan genocide en het herbergen van de Overseas Sun Coast te weigeren.

Naast de verklaring van de VN-Mensenrechtenraad in april hebben juridische experts ook aangegeven dat staten in de context van Israëlische genocidale praktijken de plicht hebben om de doorvoer van militaire brandstof via hun havens te voorkomen. Een brief ondertekend door meer dan 60 internationale juridische experts werd gestuurd naar de VN-missies van alle staten grenzend aan de Middellandse Zee en de Golf van Mexico, met de waarschuwing dat de doorvoer van militaire brandstof door hun grondgebied een schending is van het internationaal recht.

De brief onderstreept de verantwoordelijkheid van staten om "een van deze schepen toestemming te weigeren om door de territoriale wateren van staten te varen of om ze te bevoorraden in havens die onder de jurisdictie van de staten vallen... Als ze dat niet doen, kan dat neerkomen op een schending van internationale wettelijke verplichtingen en medeplichtigheid aan de schendingen van het internationaal recht die door Israël worden begaan."

De experts maken duidelijk dat mediterrane havens moeten handelen om te voldoen aan hun wettelijke verplichtingen onder het internationaal recht en doorvoer en diensten moeten weigeren aan schepen die Israël rechtstreeks in staat stellen oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en andere ernstige schendingen van het internationaal recht te plegen. Dergelijke acties zijn in overeenstemming met die welke door staten en werknemers zijn ondernomen om een einde te maken aan de apartheid in Zuid-Afrika, en meer recent, in campagnes om banden tussen scheepvaartbedrijven en de militaire junta in Myanmar te identificeren en te verbreken.

Deze recente, succesvolle mobilisaties zijn slechts de eerste fase in een reeks geplande wereldwijde verstoringen die gericht zullen zijn op Valero Energy, de tankers die worden gebruikt om militaire straalbrandstof te vervoeren, de bedrijven die deze schepen bedienen, de verzekeraars van de schepen en alle entiteiten die profiteren van de moord op Palestijnen. Zoals de campagne schetst, zolang bedrijven en staten doorgaan met het leveren en profiteren van de verkoop en het transport van wapens, munitie en militaire brandstof, mag er geen haven zijn voor genocide.

In solidariteit,
Het Progressive Internationale Secretariaat