Design Denken

In de afgelopen 50+ jaar is een nieuwe manier van denken steeds populairder geworden. Gecentreerd rond essentiële menselijke capaciteiten - empathie, optimisme, iteratie en samenwerking - vult het een substantiële leemte in hoe we denken. Deze benadering wordt Design Thinking genoemd en heeft het potentieel om in de 21e eeuw net zo invloedrijk te zijn als de wetenschappelijke methode in de voorgaande vier. Het wordt tijd dat we Design Thinking een universeel en standaard onderdeel maken van het onderwijs.

Ik geef nu vijf jaar les in Design Thinking aan volwassenen en ik ben het beu. Op zoveel plaatsen waar ik kom - universiteiten, overheden, non-profitorganisaties en bedrijven - is Design Thinking van nieuw naar normaal gegaan. In het bedrijfsleven en de technologie hebben de meesten ervan gehoord, velen hebben het geprobeerd en in sommige gevallen oefenen mensen het goed uit. Ik voel de opwinding afnemen en dat mensen klaar zijn om verder te gaan.

Maar ik denk niet dat we dat moeten doen. Wat ik in mijn onderwijs heb gezien, is dat de reeks principes onder de naam 'Design Thinking' een substantiële leemte opvult in hoe we denken.

Verder gaan zou betekenen dat we over het hoofd zien dat Design Thinking niet voor niets populair is. In tegenstelling tot elke andere methode biedt Design Thinking een model voor het oplossen van grote uitdagingen - door samenwerking, verbeeldingskracht en empathie. In plaats van verder te gaan, is het tijd dat we de toegang tot deze methode democratiseren en deze mentaliteit standaardiseren. Design Thinking moet uit de C-suite en universiteiten komen en een fundamenteel onderdeel worden van het curriculum in het openbare onderwijs.

Design Thinking door de Stanford d.school (links) en Enterprise Design Thinking door IBM (rechts).

Wat is ontwerpdenken?

Design Thinking is een probleemoplossende aanpak voor complexe problemen - problemen die in de Design Thinking-biz vaak 'slecht' worden genoemd. Er zijn verschillende modellen voor Design Thinking, waaronder die van IDEO, Stanford, IBM en de UK Design Council, maar ze benadrukken allemaal dezelfde kern van probleemoplossende principes: empathie, iteratie, optimisme en samenwerking. Design Thinking organiseert deze principes in een toegepaste methode die, net als de wetenschappelijke methode, een herbruikbaar raamwerk is voor het oplossen van een uitdaging.

In de afgelopen 10-20 jaar is Design Thinking enorm populair geworden. Bedrijven als Google, IBM, Ford en PepsiCo, en universiteiten als Stanford University, University of Michigan en University of Texas hebben het vurig omarmd. Waarom de grootschalige omarming van Design Thinking?

Er is een kort antwoord op deze vraag: problemen van de 21ste eeuw. Waar je ook kijkt, mensen proberen grote, harige, multidimensionale problemen op te lossen - problemen die een uitgebreid probleemoplossend kader zoals Design Thinking nodig hebben.

Laten we echter ingaan op het lange antwoord. Als onderdeel van mijn werk als Design Thinking consultant help ik veel verschillende soorten organisaties bij het oplossen van problemen. Of ik nu voor een bank of een mediabedrijf, een universiteit of een bedrijf werk, de obstakels die mensen tegenkomen bij het oplossen van grote uitdagingen zijn dezelfde. Hier zijn enkele van de meest voorkomende obstakels:

* Verzuilde benaderingen. Deze groep praat niet met die groep, ook al werken ze aan hetzelfde. Twee groepen werken parallel en komen er uiteindelijk achter dat ze in verschillende richtingen zijn gegaan.

* Slechte probleemstelling. Volwassenen zijn erg slecht in het omkaderen van dingen in menselijke termen. We hebben de neiging om na te denken over het "hoe" en het "waarom" te vergeten. Het resultaat is een vroege oplossing die het probleem niet oplost. Probleemoplossers concentreren zich op wat ze kunnen maken (bijvoorbeeld een proces, een website) en vergeten zich te concentreren op de menselijke behoefte, de cruciale schakel in het vinden van een oplossing. Vaak betekent dit dat de probleemoplossende groep niemand heeft opgenomen die baat zou hebben bij hun oplossing in hun proces.

* Afwezige leercycli. Een groep komt samen om iets te maken dat nog nooit eerder is gemaakt. In jaar één bouwen ze het stuur, in jaar twee bouwen ze het wiel. Tegen het derde jaar hebben ze nog geen van hun aannames getest en hebben ze nog niets gemaakt dat ze kunnen testen. Zijn we op de goede weg? Wie weet?

Deze obstakels komen net zo veel voor op universiteiten als in non-profitorganisaties en in bedrijven. De overeenkomsten tussen deze organisaties tonen een enorme kans voor verbetering in ons gemeenschappelijk onderwijs. De reden waarom organisaties zich wenden tot Design Thinking, is omdat het een herbruikbare (en leerbare) manier biedt om "Siloed Approaches" op te lossen door hyper-collaboratief te zijn, "Poor Problem Framing" op te lossen door mensgericht te zijn en "Absent Learning Cycles" op te lossen. door een iteratieve aanpak te gebruiken.

Veranderingen in ontwerpdenken. Hoe. Wij. Denken.

Ik wil even de tijd nemen om uit te leggen waarom het zo belangrijk is om een nieuw mentaal proces aan te nemen, zoals Design Thinking.

Een nieuw mentaal proces leren is de manier veranderen waarop we de wereld waarnemen. Het vereist het aannemen van nieuwe waarden en nieuwe manieren van handelen.

Neem bijvoorbeeld de Scientific Method: een simpele steiger die ons inzicht geeft in hoe kennisdge is gemaakt, vertrouwen om zelf door een proces te gaan en een gemeenschappelijke taal om met leeftijdsgenoten te communiceren. Hoewel de wetenschappelijke methode kan worden getekend als een eenvoudig diagram met pijlen, zijn de waarden die het communiceert - scepticisme, precisie, logica - verreikend in hoe we collectief de wereld waarnemen.

“Wetenschap is meer dan een verzameling kennis. Het is een manier van denken.” - Carl sagan

Carl Sagan, de Amerikaanse kosmoloog, beschrijft wetenschappelijk denken als: "Een manier om het universum sceptisch te ondervragen met een goed begrip van de menselijke feilbaarheid." Evenzo is het toepassen van Design Thinking de wereld op een bepaalde manier benaderen. De parallel zou kunnen zijn: een manier om optimistisch nieuwe versies van de wereld te creëren met een goed begrip van de menselijke ervaring. Als we Design Thinking en de Wetenschappelijke Methode naast elkaar bekijken, wordt duidelijk hoe belangrijk een proces kan zijn.

Er zijn veel iteraties van de wetenschappelijke methode en ontwerpdenken die directe parallellen moeilijk maken, maar deze grafiek biedt een vergelijking op hoog niveau tussen de twee benaderingen.

Een voorbeeld: COVID-19

Laten we de COVID-19-pandemie als voorbeeld nemen van een wicked problem, om uit te leggen hoe Design Thinking een probleemoplossende aanpak verbetert.

De wetenschappelijke methode is nodig om de waarheid over COVID-19 te ontdekken: hoe het te identificeren, hoe te voorkomen dat het anderen infecteert en hoe slachtoffers te behandelen. Om dit met vertrouwen te doen, wordt het proces gesteriliseerd. Een beperkte reikwijdte, nauwkeurige metingen en gecontroleerde variabelen zijn op wetenschap gebaseerde apparaten om te vinden wat waar is. Tot nu toe hebben de waarheden die door wetenschappelijk onderzoek zijn onthuld, geleid tot COVID-19-tests, manieren om infectie met succes te voorkomen, zoals sociale afstand, en vooral een betrouwbaar vaccin.

Ondertussen plaatst Design Thinking wetenschappelijke waarheden in onze toch al complexe realiteit door zich te concentreren op de mens die centraal staat in een uitdaging.

* Hoe helpen we risicopopulaties het belang van social distancing in te zien?

* Hoe bieden we patiënten de meest empathische ervaring wanneer ze COVID-19 krijgen?

* Hoe werken overheidsfunctionarissen in verschillende systemen om ervoor te zorgen dat mensen die het meest nodig hebben het vaccin het snelst krijgen?

Design Thinking vraagt probleemoplossers om zich te concentreren op mensen. De aanpak van COVID-19 betekent dat probleemoplossers moeten voorzien in de behoeften van mensen zoals patiënten, risicogroepen, gezondheidswerkers en overheidsfunctionarissen. Afbeeldingen: Legergeneeskunde, alanclarkdesign

Door middel van Design Thinking erkennen probleemoplossers de wetenschappelijke waarheden van COVID-19, terwijl ze zich inleven in de menselijke conditie (bijv. economisch, sociaal, existentieel, medisch) en rekening houden met immateriële zaken zoals angst en ontbering. De geproduceerde oplossingen erkennen de menselijke tol en verdienen zo het vertrouwen, het inzicht en de effectiviteit die nodig zijn om oplossingen te implementeren.

We hebben de wetenschappelijke methode nodig om deze wereldwijde pandemie aan te pakken, maar het aanpakken van de door COVID-19 gecreëerde realiteit vereist een probleemoplossende aanpak die erkent dat we mensen zijn en menselijke problemen oplost. Wanneer een ander proces op een input wordt toegepast, genereert het verschillende outputs. Als we veranderen hoe we denken, zullen we zeker andere dingen maken.

Experimenteren met Design Thinking in het onderwijs

Tegenwoordig zijn er voorbeelden van scholen die experimenteren met een Design Thinking-curriculum. Pioniers zoals de Forbes Primary School (Australië) en de Design 39 Campus (Verenigde Staten) en programma's zoals Stanford's onderwijslab en Juliani & Spencer's Launch Cycle brengen allemaal de weg in kaart. Dit zijn fantastische bewijspunten, maar ze zijn niet de grootschalige acceptatie die nodig is.

Wat deze scholen en programma's leren is uniek. Sommige woorden die ik heb gebruikt om Design Thinking te beschrijven, zoals creativiteit en samenwerking, zijn abstracte concepten die misschien bekend in de oren klinken, vooral voor leraren die bedreven zijn in 21st Century Skills en de 6 C's. Wat Design Thinking echter doet, is dit soort vaardigheden benutten in een toegepaste methode. Omdat het een toegepaste methode is, is Design Thinking herhaalbaar en biedt het studenten een gemeenschappelijke steiger voor het aanpakken van een gemene uitdaging uit de echte wereld. Net zoals de wetenschappelijke methode studenten respect voor scepticisme, precisie en logica geeft, geeft Design Thinking studenten een nieuwe manier om de wereld waar te nemen - een manier die waarden als creativiteit, samenwerking en empathie doordringt.

Bovendien is Design Thinking perfect voor onderwijs omdat het eenvoudig te begrijpen, veelzijdig toe te passen en goedkoop in gebruik is - wat betekent dat het schaalbaar is. Hoe kunnen we Design Thinking opschalen in het openbaar onderwijs?

“Onderwijs draait alles om het juiste antwoord. Het juiste antwoord is erg belangrijk, maar het is niet voldoende… We moeten ook nadenken over mogelijkheden.” — Eduard de Bono

Een van mijn taken bij IBM is om klantorganisaties, meestal bedrijven met winstoogmerk, te helpen Design Thinking toe te passen. IBM deed dit enigszins beroemd met succes, en sindsdien helpt IBM andere organisaties op een ssoortgelijke reis. De grootschalige adoptie van Design Thinking is zeker mogelijk voor grote organisaties zoals het Amerikaanse openbare onderwijssysteem. Het simpele geheim is het gebruik van Design Thinking om Design Thinking te schalen.

* Co-creëer samen met uw gebruikers. Design Thinking leren aan een nieuwe populatie vereist maatwerk. Er zijn bestaande systemen, concepten en voorkeuren van leerlingen. Om Design Thinking naar onderwijs openbaar onderwijs te brengen, moet u studenten betrekken bij het prototypeproces.

* Prototype kleine overwinningen. Design Thinking legt de nadruk op prototyping om te leren, en hetzelfde geldt voor het opschalen van Design Thinking in een nieuwe organisatie. Begin niet groot, begin klein. Probeer Design Thinking te integreren in een paar lessen. Als dat kleine prototype eenmaal is opgezet, moet u ervoor zorgen dat u van studenten, docenten en ouders te weten komt wat werkte en wat niet.

* Werk samen, en hoger. Iedereen tot aan de staatssecretaris van Onderwijs moet meedoen. Om Design Thinking te laten opschalen in een nieuwe organisatie, kunnen niet alleen docenten en studenten Design Thinking leren. Succes hangt af van het feit dat de managementketen een nieuwe reeks doelen begrijpt, zodat leraren de ondersteuning krijgen die ze nodig hebben om te experimenteren.

Als je een leraar bent en je geeft al les in Design Thinking, geweldig - blijf het doen. We hebben het nodig. Als je een ouder bent, weet dan dat leraren willen experimenteren met innovatief onderwijs, maar ze worden beperkt door normen en middelen, dus pleit ervoor bij de administratie dat een Design Thinking-aanpak essentieel is op de werkplek van vandaag en morgen.

Vrij naar Hal Wuertz