De Scheuring (Trumped 2)

Deze gaan nu razendsnel ten onder. De felheid en intensiteit waarmee ze zullen breken, zal velen verrassen. Als jij een van de mensen bent die "mij niet gelooft", laat me je dan proberen te waarschuwen. Dit is niet mijn boodschap. Ik heb geen boodschap. Dit is de boodschap van de geschiedenis.

Deze breuken zullen niet voldoen aan de mentale modellen waarin we zijn gaan geloven. Lineariteit, incrementalisme, normaliteit in zowel statistische als sociale zin. Het zullen echte discontinuïteiten zijn. De lijnen zullen breken en verbrijzelen, plotseling, zomaar, explosief en ongelooflijk gewelddadig.

Samen zullen deze breuken elkaar voeden.

Nu. Waarom zeg ik dit?

Ik wil dat je nadenkt over de boodschap van de geschiedenis voor ons.

Wat is het?

Wat gebeurt er in tijden als deze? Wat is het natuurlijke, bijna onvermijdelijke gevolg van de trends die nu dominant zijn in onze wereld?

We hebben nog nooit een periode in de geschiedenis gehad, macro of micro, wat betekent wereldwijde geschiedenis of lokale geschiedenis, waarin de trends die nu zichtbaar aan het werk zijn, niet resulteerden in de volgorde van wreedheid-oorlog-ruïne. Dit is waar zulke trends eindigen. De laatste paar keer dat zulke trends dominant werden, was het resultaat de Wereldoorlog.

Voor zover ik weet is er geen enkel tegenvoorbeeld. Misschien een paar hele, hele kleine uitschieters, op hele kleine schaal. Maar wanneer een wereld gaat zoals de onze is gegaan?

De toekomst is nu geschreven, en niemand van ons kan het veranderen

De toekomst is nu deterministisch.

Dit alles gaat niet over bepaalde leiders. Cijfers. Van dit type of dat. Het heeft nu heel weinig met hen te maken. Niemand kan het nu veranderen, hoe machtig ze ook zijn. Dit gaat niet over een verkiezing hier of daar, het gaat helemaal niet over politiek in de alledaagse, vermoeiende zin. Het gaat alleen over beschavingen en hoe ze voortbestaan, of hoe ze uiteenvallen.

We hebben onze keuzes gemaakt als wereld, als samenlevingen en als mensen.

Ze waren niet verstandig.

En nu zijn we voorbij het punt van geen terugkeer.

In die zin is de toekomst nu bepaald.

Laat me je de vraag stellen die ik net deed. Wanneer periodes in de geschiedenis trends zien zoals de onze, wat is dan het bijna onvermijdelijke resultaat?

Dus de toekomst is nu een klokwerk. Het gaat gebeuren.

Er is niets dat iemand van ons er nu aan kan doen. Jij niet, ik niet, onze leiders niet, of je ze nu goed of slecht vindt. Zelfs dat doet er nu niet toe.

Onze leiders zijn nu gevangen in de greep van historische krachten die veel, veel groter zijn dan zij.

Ik heb uitgelegd hoe dynamieken en trends zoals die van onze wereld en tijdperken zich afspelen, maar laat me dat nog een keer kort doen. Stagnatie verdeelt landen en veroorzaakt handelsoorlogen, vergelding, zuiveringen en fascisme. Dat alles leidt tot conflicten. Conflicten escaleren. Oorlogen breken uit. Om dominantie, hulpbronnen, voordeel, het herstel van verloren fortuin en glorie.

Dat is gewoon het klassieke patroon.

In onze tijd zijn er verergerende factoren die het nog waarschijnlijker maken.

Ik hoef u niet de voor de hand liggende voorbeelden te geven. Dus. Zelfs slechte leiders die goed willen zijn, zullen niet in staat zijn om weerstand te bieden aan wat er nu gaat gebeuren. Zelfs als ze zich van de rand willen terugtrekken, zullen ze dat waarschijnlijk niet kunnen. De druk op hen zal te groot, te ernstig zijn, onmogelijk om weerstand te bieden. Hoe los je een probleem als wijdverbreide stagnatie op, zonder toevlucht te nemen tot conflict? De geschiedenis leert ons dat er alleen een alternatieve oplossing is. De oplossing die we als wereld gewoon hebben afgewezen, wat wil zeggen dat we samenwerken, beoordelen en leren hoe we samen onze oogsten kunnen laten groeien.

Ik wil dat allemaal benadrukken. Dit is klokwerk. Het gaat nu niet meer om klagen over deze leider of die, of dit beleid of dat. Niets daarvan doet er nu echt toe.

We hebben onze keuzes gemaakt en nu is er geen weg meer terug. We zijn de Rubicon van het punt van geen terugkeer overgestoken.

De magische fee versus waarom breuken niet halverwege gaan

Sommigen zullen bezwaar maken. Er is vast een magische fee die ons gaat helpen!

Misschien wel. Misschien vindt een slim genie eindeloze schone energie uit, en dan deelt een welwillende miljardair die met de wereld. Misschien komt er een grote profeet van vrede op en valt de wereld aan hun voeten.

Wat zijn de kansen? Welke kansen zou je het scenario van de magische fee geven? Ik zou het misschien 10% geven, en dat is nog genereus.

Ik schat de waarschijnlijkheid dat het pad waarop we ons bevinden helemaal tot het bittere einde gaat, dat zulke paden dat doen, nu ruim boven de 50%, en dat groeit met de dag.

De toekomst is in deze zin nu bepaald. Als je één ding hiervan onthoudt, laat het dan dat zijn.

Laat me je uitleggen waarom op een andere manier.

Welke keuzes hebben we vandaag de dag in de wereld gemaakt? We hebben gekozen voor autocratie. Als zodanig hebben we het menselijk handelen uitgehold. Nu staan we op het punt om het menselijk handelen op constructieve en positieve manieren uit te wissen. Maar dat laat natuurlijk alleen negatieve en destructieve manieren voor ons open.

De grenzen van het menselijk handelen krimpen nu radicaal en gewelddadig. Dit is wat veel mensen bang maakt en van streek maakt. Het is, paradoxaal genoeg, wat hen ertoe aanzet om ook zelfdestructieve keuzes te maken. Maar het punt blijft: menselijk handelen is nu een sluitend venster. En als het sluit, wordt de toekomst steeds meer op slot gedaan.

Dit is waarom het pad dat we bespreken de neiging heeft om te eindigen waar het eindigt. Ik doe je niet de naïeve opmerking dat "het eerder is gebeurd, dus het kan opnieuw gebeuren." Ik leg je eerder uit wat grotere geesten, van Keynes tot Fromm tot Freud en verder, begrepen na levens van denken.

Het pad waarop we ons bevinden, heeft de neiging om bijna onvermijdelijk zijn einde te bereiken. Het is een onveranderlijk pad. Als je er eenmaal op bent, kun je er niet meer af. Het is niet zoals andere paden, in die zin. En dat komt omdat elke stap die je op dit specifieke pad zet, het menselijk handelen beperkt tot het punt dat het enige dat je kunt doen is blijven lopen, tot het bittere einde.

Dit is waarom de geschiedenis ons een les leert.

Breuk gaat niet halverwege.

Ze culmineren. Ze bereiken een climax. Ze crescendo. Explosief, helemaal aan het einde.

Dat is het deel dat je moet begrijpen en overdenken. Dit is de vrijwel zekere toekomst waarin we ons bevinden.

Wat u nog kunt veranderen

Dus wat is mijn boodschap aan u? Is het gewoon fatalisme? Vertel ik u dat de wereld uit elkaar gaat vallen en dat u pech hebt?

Ik heb geen boodschap. Laat ik het nog een keer zeggen. De geschiedenis wel.

Er is niets dat we nu aan bovenstaande kunnen doen. Niets. Verspil dus uw tijd niet met proberen. Niemand kan er nu iets aan doen, Trump niet, Xi niet, Bezos niet, niemand niet.

Dit is nu zo vastgelopen als een toekomst ooit is geweest.

Maar u kunt wel iets aan uw leven doen.

Als u het bovenstaande begrijpt - en geen tijd verspilt aan ruzie met mij, zoals de dwaze mensen die dat graag doen en keer op keer genaaid worden - dan zou u zich moeten voorbereiden.

Als u weet dat De Scheuring een van de meest explosieve gebeurtenissen in de geschiedenis gaat worden, dan zou u uw zaken op orde moeten krijgen. Vijf tot tien jaar. Ze beginnen waarschijnlijk over een jaar of twee. Waar laat dat u? Lees dit alstublieft langzaam en denk na over uw positie, want elke seconde die u nu hebt, telt. Als het allemaal begint? Dan heeft u weinig tot geen kans om veel van uw leven te veranderen. De paniek en chaos zullen te veel zijn en instellingen zullen instorten als blikjes.

Laat me u wat algemeen advies geven.

Als de handel uiteenvalt, zullen economieën in de war raken, veel meer dan nu. Hebt u genoeg gespaard om twee tot vijf jaar depressie, oorlog en ondergang te overleven? Het antwoord is: waarschijnlijk niet. Dus begin vandaag.

Als samenlevingen uiteenvallen, zullen bepaalde plekken erg onaangenaam worden om te verblijven. Ik hoef niet verder uit te leggen waarom. U moet zorgvuldig overwegen waar u wilt zijn tijdens De Breuk en grote moeite doen om een plek te bereiken waar u zo min mogelijk risico loopt. Nogmaals, dat is niet gemakkelijk, maar u moet er vandaag mee beginnen.

Als economieën uiteenvallen, zullen banen schaars worden. Waarschijnlijk gaan we een klassieke depressiereeks in. Heb je een vorm van onafhankelijk inkomen? Een manier om je brood te verdienen die niet afhankelijk is van een "baan"? Zo niet, begin er dan vandaag nog mee.

Zorg ervoor dat al je zaken nu geregeld zijn. Zodra de gebeurtenissen die ik heb beschreven beginnen, zal de paniek toeslaan. Dingen zullen heel, heel snel achteruitgaan. Chaos zal ervoor zorgen, veel sneller en ernstiger dan over het algemeen wordt gedacht, zelfs nu nog. Bewaar je geld op een veilige bank. Stop het in aandelen die de Scheuring zullen overleven. Als u onroerend goed bezit dat risico loopt, verkoop het dan nu. Geef prioriteit aan het verlagen van risico's boven speculeren in welke vorm dan ook. Houd degenen van wie u houdt heel, heel dicht bij u.

Dat is een basisadvies, en we zullen er meer over bespreken.

Wees kalm en ga aan de slag

Dit is geen waarschuwing. Ik spreek niet meer in die termen tegen u.

Ik wil dat u kalm blijft.

Dat is de enige manier waarop u deze puinhoop zult overleven.

Uiteindelijk zal de wereld verdeeld worden, en dat is een obsceen iets om te zeggen, in degenen die De Scheuring overleven en degenen die dat niet doen. Ik bedoel dat niet op een kinderachtige manier. Velen zullen zich graag overgeven aan de oorlogen en conflicten die voor ons liggen. Velen zullen het ongeluk hebben nooit een kans te hebben gehad, geboren in bittere armoede, beperkt door het lot en de omstandigheden.

U hebt nog tijd.

Niet veel.

Maar een beetje.

Wees kalm. Wees dapper. Wees wijs.

Houd je hoofd op je schouders. Denk aan alles wat je nu moet doen. En doe het.

Wacht niet. Ga niet met me in discussie. Is dat ooit goed afgelopen? Degenen die dat graag doen, worden, zoals ik al zei, geneukt. Niet door mij, maar door zichzelf. Ze denken dat het een spelletje is dat ik speel. Dat is het nooit geweest, en ze worden daar nu wakker van, in paniek, doodsbang, verbijsterd. Ze slaan de waarschuwingen niet op. Niet die van mij, maar die van de geschiedenis. Dus dit is niet mijn waarschuwing. Maar het is er een van iets dat veel, veel groter is dan ik.

Dwaasheid. Zelfvernietiging. Ruïne. De zekerheid van een pad dat bestaat uit de brute eliminatie van menselijk handelen dat zijn onvermijdelijke einde bereikt. De vicieuze cirkel van hier, die direct terugleidt naar daar.

Maak niet de fouten die zovelen vóór jou hebben gemaakt. Als je het geluk hebt om een kans te krijgen, mijn vriend, grijp die dan.

Vrij naar Umair Haque, 12 november 2024