20 Stellingen Voor Bevrijding

Een levend document "voor allen die streven naar het welzijn van mens & planeet."

Het idee van een beweging van bewegingen is niet nieuw. Het concept blijft populair, logisch en inspirerend, maar blijft precies dat: een concept. Bijna universele ellende zoals ongelijkheid, klimaatverandering en fascistische bewegingen zouden diverse bewegingen onder druk kunnen zetten tot een holistisch progressief blok, en in sommige gevallen is er al vooruitgang geboekt in de richting van een dergelijke convergentie. Er is een stijgende wens en wil om samen te komen, maar in de praktijk blijven cohesie en zelfs solidariteit grotendeels ongrijpbaar.

Wat ontbreekt wordt vaak geïdentificeerd als strategisch organiseren, terwijl tegelijkertijd onze antiautoritaire en pluralistische waarden ons terecht doen terugdeinzen voor starre blauwdrukken en verticale bevelslijnen. Dit dilemma presenteert echter een verkeerde keuze. We moeten ons organiseren, maar we hoeven diversiteit en zelfbeschikking niet op te geven om samen te komen rond visie en strategie als we onze waarden in een gedeelde visie bouwen. Misschien kunnen verdere inspanningen voor het bedenken, delen en gebruiken van een brede maar verenigende visie en strategie de broodnodige structuur bieden voor een beweging van bewegingen om te groeien en te bloeien. En waarom nu? Omdat er momenteel meer honger lijkt te zijn dan in lange tijd naar eenheid, terwijl er ook grote twijfel bestaat over het bereiken ervan.

Hieronder stellen we enkele basisinzichten, beweringen en toezeggingen voor die alle zoekers naar nieuwe maatschappelijke relaties zouden kunnen kiezen om verder te ontwikkelen en te verfijnen. De 20 stellingen zijn niet per se van ons, maar komen voort uit vele bewegingen over jaren, decennia en zelfs eeuwen.

Natuurlijk, onder onze ondertekenaars - ZNetwork, DiEM25, Academy of Democratic Modernity, MetaCPC, RealUtopia, Progressive International - geen van de organisaties, locaties of individuen is het eens met elk woord van wat volgt. Integendeel, we zijn allemaal van mening dat de 20 stellingen samen een uitstekende basis vormen voor debat en uitwerking die in de loop van de tijd niet alleen kan leiden tot overeengekomen oppositie tegen bestaande onrechtvaardigheden, maar ook tot een collectief streven naar een betere wereld.

Hier zijn de twintig voorgestelde stellingen die we samen ter overweging, debat en verfijning voorleggen.

Stelling Een: Fundamenten

Om allesomvattend en bevrijdend te zijn, moeten langetermijndoelstellingen centraal staan op het gebied van staatsbestel, economie, verwantschap, cultuur, ecologie en internationale betrekkingen, omdat elk van deze aspecten van het leven niet alleen een diepgaande invloed heeft op de keuzes en het welzijn van mensen, maar ook omdat vanwege uitgebreide verstrengeling, elk draagt bij aan de bepalende kenmerken van de rest en versterkt en reproduceert ze zelfs, zodat ze allemaal prioritair strategisch belang hebben.

Stelling Twee: Staatsbestel

Om politiek elitarisme en overheersing uit te bannen, om bevrijdend te zijn, zullen politieke instellingen transparante mechanismen moeten opzetten om politieke beslissingen uit te voeren en te evalueren en om aan alle burgers zelfsturende politieke zeggenschap over te brengen die in verhouding staat tot de gevolgen voor hen. Om dat te bereiken, is het op zijn beurt nodig dat bevrijdende politieke instellingen basisvergaderingen, raden of communes (en federaties daarvan) omvatten waarmee mensen hun mening kunnen uiten. Het vereist ook dat bevrijdende politieke instellingen geavanceerd openbaar onderwijs bieden, zodat de mening van mensen goed gevormd en duidelijk uitgedrukt wordt. En om ervoor te zorgen dat beraadslagingen en beslissingen worden genomen in overeenstemming met de belangen van mensen, is frequente directe beleidsparticipatie vereist of, indien nodig, herroepbare vertegenwoordiging en delegatie die gebruikmaakt van geschikte stemalgoritmen.

Bovendien moeten bevrijdende politieke instellingen maximale burgerlijke vrijheden garanderen om elke persoon dezelfde vrijheid te garanderen als vrijheid voor alle mensen, en om alle mensen ten goede te komen en tegelijkertijd diversiteit te beschermen en zelfs te bevorderen. Dit omvat natuurlijk de vrijheid om te spreken, te schrijven, te aanbidden, samen te komen en politieke partijen te organiseren.

Om diversiteit en continue ontwikkeling te waarborgen, zullen bevrijdende politieke instellingen afwijkende meningen moeten verwelkomen, faciliteren en beschermen, en individuen en groepen de middelen moeten garanderen om hun eigen doelen na te streven in overeenstemming met dezelfde rechten voor anderen.

Wat schendingen betreft, zullen bevrijdende politieke instellingen, om gerechtigheid te bereiken en tegelijkertijd rehabilitatie te bevorderen, solidariteit moeten bevorderen en inclusieve middelen moeten bieden om op eerlijke, vreedzame en constructieve wijze geschillen en schendingen van overeengekomen normen te beslechten. Ten slotte zullen bevrijdende politieke instellingen, in het licht van de verstrengeling van alle belangrijke facetten van de samenleving, verenigbaar moeten zijn met nieuwe kenmerken in andere dimensies van het leven en vice versa.

Stelling Drie: Verwantschap, geslacht en seksualiteit

Om een einde te maken aan ontkenningen op basis van geslacht, geslacht of leeftijd, zullen nieuwe verwantschapsinstellingen ervoor moeten zorgen dat geen enkel individu of groep - op basis van geslacht, seksuele voorkeur of leeftijd - bevoorrecht wordt boven anderen of domineert wat betreft inkomen, invloed, toegang tot opleiding, baankwaliteit of enige andere dimensie van het leven die van invloed is op de kwaliteit van het leven. Om dat doel te bereiken, zullen bevrijdende gender- en verwantschapsinstellingen het huwelijk en andere duurzame relaties tussen volwassenen moeten respecteren als religieuze, culturele of sociale gebruiken, maar zullen ze dergelijke banden moeten verwerpen als manieren voor delen van de bevolking om financiële voordelen of sociale voordelen te verwerven. status die anderen niet hebben.

Zowel voor rechtvaardigheid als voor de verrijking van de persoonlijkheid en de bevestiging dat zorgverlening uitstraalt, zullen bevrijdende instellingen voor geslacht en verwanten zorgverlening moeten respecteren als een centrale functie van de samenleving, waarbij zorgverlening misschien zelfs een onderdeel moet worden van elke burger. sociale verantwoordelijkheden, en in ieder geval anderszins zorgen voor billijke lasten en voordelen tussen mensen van alle geslachten voor alle huishoudelijke en opvoedingspraktijken.

Liberatorische instellingen voor geslacht en verwantschap zullen bepaalde soorten gezinsvorming of rol niet moeten bevoorrechten boven andere, maar in plaats daarvan alle soorten gezinnen actief moeten ondersteunen in overeenstemming met de andere normen en praktijken van de samenleving. En om het welzijn van kinderen te bevorderen en de verantwoordelijkheid van de samenleving voor alle kinderen te bevestigen, zullen bevrijdende instellingen voor geslacht en verwanten het recht van verschillende soorten gezinnen op het krijgen van kinderen moeten bevestigen en hun liefde en een gevoel van geworteldheid en verbondenheid moeten geven. behoefte om op leeftijd en/of geslacht gebaseerde toestemmingen en/of beperkingen te minimaliseren of te elimineren, in plaats daarvan gebruik te maken van niet-willekeurige middelen om te bepalen wanneer een persoon te oud (of te jong) is of anderszins wel of niet in staat is om uitkeringen of schouderverantwoordelijkheden te ontvangen.

Om ervoor te zorgen dat elke persoon de autonomie, menselijkheid en rechten van anderen eerbiedigt, zullen bevrijdende instellingen voor gender en verwanten ook centraal verschillende uitingen van seksueel genot, persoonlijke identiteit, seksuele identiteit, genderidentiteit en wederzijdse intimiteit moeten bevestigen, terwijl ze zorgen voor diverse, het versterken van seksuele voorlichting en een wettelijk verbod op seks zonder wederzijds goedvinden.

En tot slot, in het licht van de verstrengeling van alle belangrijke facetten van de samenleving, zullen bevrijdende verwantschapsinstellingen verenigbaar moeten zijn met nieuwe kenmerken in andere dimensies van het leven en vice versa.

Stelling Vier: Ras, etniciteit, cultuur en gemeenschap

Het bevrijden van culturele/gemeenschapsrelaties, waaronder ras, etnisch, nationaal en religieus, vereist dat we de negatieve historische en hedendaagse gevolgen van racistische, koloniale en anderszins onverdraagzame structuren en neoliberaal beleid en praktijken op landen en gemeenschappen, vooral in de wereld, corrigeren. Zuiden.

Het bevrijden van cultuur en gemeenschap vereist de implementatie van nieuwe participerende culturele/gemeenschapsinstellingen die ervoor zorgen dat geen enkel individu of groep – op basis van ras, etniciteit, nationaliteit, taal, religie of enige andere identificatie van een culturele gemeenschap – bevoorrecht wordt boven anderen of anderen domineert. Daartoe zullen bevrijdende culturele en gemeenschapsinstellingen ervoor moeten zorgen dat mensen meerdere culturele en sociale identiteiten kunnen hebben, en zullen ze ruimte en middelen moeten bieden aan mensen om hun culturele/gemeenschapsidentiteit op een positieve manier uit te drukken, op welke manier dan ook, terwijl ze erkennen dat welke identiteit het belangrijkste voor een bepaalde persoon op een bepaald moment hangt af van de situatie en beoordelingen van die persoon.

Liberatorische culturele en gemeenschapsbetrekkingen zullen ook expliciet moeten erkennen dat er veel rechten en waarden bestaan ongeacht culturele identiteit, zodat alle mensen zelfbeheer, gelijkheid, solidariteit en vrijheid verdienen, zelfs terwijl de samenleving ook het recht van alle mensen beschermt om zich vrijelijk aan te sluiten en te genieten diversiteit.

Om een einde te maken aan de realiteit en zelfs aan de angst voor kolonisatie en ras-, kaste-, religieuze of nationale onderdrukking, moeten bevrijdende culturele en gemeenschapsbetrekkingen alle culturele gemeenschappen ook gegarandeerde toegang bieden tot middelen om hun culturele integriteit en praktijken te behouden.

Liberatorische culturele en gemeenschapsbetrekkingen zullen ook belemmeringen moeten wegnemen die vrije toegang tot alle culturele gemeenschappen, inclusief naties, in de weg staan, en mogen geen willekeurige niet-culturele belemmeringen opwerpen voor vrije toegang, inclusief de bevestiging dat gemeenschappen die vrije binnenkomst en vertrek garanderen, onder volledige controle kunnen staan. vastberadenheid van hun leden zolang hun beleid en acties niet in strijd zijn met de algemene overeengekomen normen van de samenleving.

En tot slot, in het licht van de verstrengeling van alle belangrijke facetten van de samenleving, zullen bevrijdende culturele/gemeenschapsinstellingen verenigbaar moeten zijn met nieuwe kenmerken in andere dimensies van het leven en vice versa.

Stelling Vijf: Economie

Bevrijdende economie vereist de invoering van nieuwe economische instellingen die ervoor zorgen dat geen enkel individu of klasse bevoorrecht wordt boven anderen of anderen domineert en dat alle economische actoren volledig kunnen deelnemen aan het bepalen van hun eigen economische leven. Om dergelijke klasseloosheid te bereiken, zullen bevrijdende economische instellingen het bezit van productieve activa zoals natuurlijke hulpbronnen en fabrieken moeten uitsluiten, zodat eigendom geen rol speelt bij het bepalen van de invloed van mensen op het nemen van beslissingen of het aandeel in het inkomen.

Om klasseloosheid te bereiken, zullen nieuwe economische instellingen er ook voor moeten zorgen dat alle arbeiders inspraak hebben in beslissingen, voor zover mogelijk, in verhouding tot de gevolgen voor hen, soms het best bereikt door meerderheidsregel, soms door consensus of andere regelingen. Dit zal op zijn beurt met zich meebrengen dat nieuwe economische instellingen locaties voor overleg hebben, waaronder arbeiders- en consumentenraden of vergaderingen, inclusief dat nieuwe economische instellingen de arbeidsverdelingen van bedrijven elimineren die doorgaans ongeveer een vijfde van de werknemers empowerende taken geven, terwijl ze toewijzen aan vier- Vijfden voornamelijk routinematige, repetitieve en gehoorzame taken.

Dus in plaats van een klassenverdeling te creëren op basis van gedifferentieerde empowerment, zullen bevrijdende economische instellingen ervoor moeten zorgen dat elke werknemer een deel van empowerende taken krijgt via geschikte nieuwe werkontwerpen die alle werknemers voldoende vertrouwen, vaardigheden, informatie en toegang tot effectief deelnemen aan zelfgestuurde besluitvorming.

Om billijkheid te bereiken, zullen bevrijdende economische instellingen er bovendien voor moeten zorgen dat werknemers die langer of harder werken of tegen zwaardere omstandigheden werken en maatschappelijk gewaardeerde arbeid verrichten (inclusief maatschappelijk gewaardeerde opleidingen), een evenredig groter deel van het sociale product verdienen, maar geen betaling volgens eigendom, onderhandelingspositie of de waarde van persoonlijke output - terwijl iedereen die niet kan werken toch een volledig inkomen ontvangt.

Evenzo zullen bevrijdende economische betrekkingen zowel marktconcurrentie als planning van bovenaf moeten vermijden, aangezien elk leidt tot klassenheerschappij, vervreemding en ecologische achteruitgang naast andere schendingen. In plaats daarvan zullen bevrijdende economische betrekkingen manieren moeten vinden om gedecentraliseerde coöperatieve onderhandelingen over input en output te voeren via arbeiders- en consumentenraden en federaties van raden, met zo nodig aanvullende participatieve faciliterende structuren.

En tot slot, in het licht van de verstrengeling van alle belangrijke facetten van de samenleving, zullen bevrijdende economische instellingen verenigbaar moeten zijn met nieuwe kenmerken in andere dimensies van het leven en vice versa.

Stelling Zes: internationalisme

Internationalisme betekent mensen in andere landen waarderen en solidair zijn met hun rechtvaardige strijd voor een fatsoenlijk leven. Het bevrijden van internationale betrekkingen vereist de invoering van nieuwe participerende internationale instellingen die ervoor zorgen dat geen enkele natie of geografische regio bevoorrecht wordt boven andere, en die, totdat dat is bereikt, naar dat resultaat toewerken. Als middel daartoe zullen bevrijdende internationale betrekkingen een einde moeten maken aan de ondergeschiktheid van naties in al zijn vormen, waaronder kolonialisme, neokolonialisme en neoliberalisme, maar ook resterende verschillen in collectieve rijkdom.

Liberaal internationaal beleid en structuren zullen rechtvaardige internationalistische globalisering moeten bevorderen in plaats van uitbuitende bedrijfsglobalisering, inclusief het verminderen van economische ongelijkheden in de relatieve rijkdom van landen, het beschermen van culturele en sociale patronen binnen elk land, en het faciliteren van internationale verstrengeling zoals mensen dat wensen, inclusief het uitvoeren van herstelbetalingen en internationale uitwisseling en hulp, evenals herdefiniëring van grenzen met deze doelen voor ogen.

Stelling Zeven: Ecologie

Niet alleen voor bevrijding, maar letterlijk voor het voortbestaan van de mens, om ecologische relaties te bevrijden, moeten nieuwe participatieve ecologische praktijken worden geïmplementeerd die in de eerste plaats een einde maken aan en omkeren van niet-duurzame uitputting van hulpbronnen, aantasting van het milieu, klimaatverandering en andere ecosysteemverstorende trends.

Daartoe zullen bevrijdende ecologische relaties niet alleen een einde aan fossiele brandstoffen moeten vergemakkelijken, maar ook een ecologisch verantwoorde reconstructie van de samenleving die rekening houdt met de volledige ecologische en sociale/persoonlijke kosten en baten van zowel korte- als langetermijneconomische en sociale keuzes, zodat toekomstige bevolkingsgroepen verstandig kunnen beslissen over productie- en consumptieniveaus, gewenste werkduur, mate van zelf- en collectieve afhankelijkheid, energieverbruik en oogsten, rentmeesterschap, vervuilingsnormen, klimaatbeleid, natuurbehoudpraktijken, consumptiekeuzes en andere toekomstige beleidskeuzes.

Bevrijdende ecologische normen en praktijken zullen ook een bewustzijn van ecologische verbondenheid, verantwoordelijkheid en wederkerigheid moeten bevorderen, zodat toekomstige burgers het ecologische voorzorgsbeginsel begrijpen en respecteren en goed voorbereid zijn om beleid te bepalen met betrekking tot zaken als dierenrechten of vegetarisme dat duurzaamheid overstijgt.

Waar de stellingen 1 - 7 hierboven gaan over het bereiken van een zekere mate van visionaire eenheid met betrekking tot wat we zoeken, proberen de stellingen 8 - 20 hieronder een zekere mate van strategische eenheid te bereiken over hoe we kunnen winnen wat we zoeken.

Stelling Acht: Organiseren

Bevrijdingsorganisaties zijn nodig om groepen effectief samen te laten werken met gedeelde intenties, nieuwe inzichten te ontdekken, lessen vast te houden en te delen, en lessen uit eigen ervaringen gezamenlijk toe te passen. Dergelijke bevrijdende organisaties zullen het leren moeten faciliteren, lessen moeten behouden om continuïteit te bieden, energieën en inzichten moeten combineren en toepassen om veranderingen te winnen en steun voor leden te behouden.

Stelling Negen: Wees Strategisch

Om bevrijding te winnen, is een organisatie nodig die cynisme tegengaat met hoop, die zaden van de toekomst in het heden incorporeert, die het lidmaatschap en de toewijding doet groeien onder de te bevrijden klassen, nationaliteit, culturele leeftijd, bekwaamheid en seksuele/geslachtskiezers, en die wint hervormingen zonder reformistisch te worden. Liberatorisch organiseren vereist een relevante, flexibele strategie, geleid door een gedeelde visie, om consequent vooruitgang te boeken op een traject naar blijvende, fundamentele verandering.

Stelling Tien: Centrumvisie

Liberatorisch organiseren zal moeten beseffen dat twijfel over de mogelijkheid van een betere samenleving een primaire belemmering is voor mensen die op zoek zijn naar verandering. Het bestrijden van in twijfel geworteld cynisme en het wekken van geïnformeerde hoop zal daarom een permanente organisatieprioriteit moeten zijn. Daartoe zal bevrijdend organiseren altijd de mogelijkheid en verdienste van visie en de doeltreffendheid van activisme moeten bieden en verduidelijken, zelfs voorbij het aangeven, detailleren en verklaren van de pijnen die mensen momenteel doorstaan en de hardnekkige obstakels voor verandering waarmee mensen momenteel worden geconfronteerd.

Stelling Elf: Stimuleer participatieve besluitvorming

Om tot weloverwogen besluiten te komen, besluiten gezamenlijk uit te voeren en erop toe te zien dat dergelijke besluiten correct worden uitgevoerd, zal een bevrijdingsorganisatie leden uitgebreide mogelijkheden moeten bieden om deel te nemen aan de besluitvorming van de organisatie, onder meer door met anderen te overleggen. Daartoe zal een bevrijdingsorganisatie interne structuren moeten opzetten die de deelname van iedereen vergemakkelijken, waaronder, indien mogelijk, het aanbieden van kinderopvang bij vergaderingen en evenementen, het vinden van manieren om degenen te bereiken die mogelijk ondergedompeld zijn in verwantschapstaken, het streven om te voldoen aan diverse toegankelijkheidsbehoeften , en het helpen van mensen met drukke werkschema's.

Een bevrijdingsorganisatie zal ook transparantie moeten bieden over alle acties van gekozen of gedelegeerde leiders, inclusief het leggen van een hoge bewijslast op het geheim houden van een agenda, of dit nu is om repressie te voorkomen of om enige andere reden, en om een mechanisme te bieden om leiders of vertegenwoordigers terug te roepen waarvan de leden denken dat ze hen niet adequaat vertegenwoordigen, en om middelen te bieden om interne geschillen eerlijk, vreedzaam en constructief oplossen.

Stelling Twaalf: Empowerment opbouwen, geen hiërarchie

Om bevrijdend te zijn, moeten de structuur en het beleid van een organisatie de norm voor zelfmanagement benaderen, en ook de omstandigheden en prioriteiten toelaten, dat "elk lid invloed heeft op het nemen van beslissingen in verhouding tot de mate waarin ze worden beïnvloed."

Daartoe zal een bevrijdende organisatie intern klassenloos moeten zijn, inclusief zodanig gestructureerd moeten zijn dat een minderheid die aanvankelijk onevenredig is toegerust met de benodigde vaardigheden, informatie en vertrouwen, geen formele of informele besluitvormingshiërarchie vormt waardoor aanvankelijk minder voorbereide leden om voortdurend bevelen op te volgen of alleen hoofdtaken uit te voeren.

Evenzo moet een bevrijdingsorganisatie in de loop van de tijd empowerment- en disempowering-taken verdelen om ervoor te zorgen dat geen individuen of sectoren van leden een relatief monopolie hebben op informatie of positie, en geen subgroep van leden onevenredig veel zeggenschap heeft vanwege ras, geslacht, klasse, of andere attributen.

Stelling Dertien: Vier en bescherm diversiteit

Een bevrijdingsorganisatie moet gevallen van seksisme, racisme, classisme, transfobie en homofobie bewaken en corrigeren, inclusief het hebben van verschillende rollen die geschikt zijn voor mensen met verschillende achtergronden, persoonlijke prioriteiten en persoonlijke situaties.

Daartoe zal een bevrijdende organisatie intern debat en afwijkende meningen moeten vieren en afwijkende opvattingen naast voorkeursopvattingen moeten laten bestaan en worden getoetst. Het zal de rechten van de leden moeten garanderen om "stromingen" of "verkiezingen" te organiseren met volledige rechten van democratisch debat.

Evenzo zal een bevrijdingsorganisatie ervoor moeten zorgen dat nationale, regionale, stedelijke en lokale afdelingen, evenals verschillende sectoren van de organisatie, kunnen reageren op hun eigen omstandigheden en hun eigen programma's kunnen uitvoeren zoals zij dat willen, zolang hun keuzes maar niet andere groepen blokkeert die hun eigen situaties op gelijke wijze aanpakken, of ontken de gedeelde doelen en principes van de hele organisatie.

Stelling Veertien: Start nu! Prefigureer, oefen, experimenteer en verfijn

Liberatorische organisaties zullen de zaden van de toekomst in het heden moeten planten om hoop te vergroten, ideeën te testen en te verfijnen, en ervaringslessen te leren die in staat zijn om strategie en visie te onderbouwen. Om zaden voor de toekomst te planten onder de huidige klasse-, ras-, geslachts-, seksuele, leeftijds-, bekwaamheids- en machtsverhoudingen, zal een bevrijdende organisatie niet alleen constructief moeten omgaan met de manier waarop haar leden met elkaar omgaan, maar ook interne normen moeten vaststellen die het bouwen van voorbeeldige werkplekken ondersteunen. campus, en gemeenschapsinstellingen die de waarden van de beweging vertegenwoordigen en verfijnen, die de organisatie vervolgens op haar beurt aanbiedt als bevrijdende alternatieven voor de status quo die zij bestrijdt.

Stelling Vijftien: Doe mee aan outreach en bouw structuren voor outreach

Om het lidmaatschap onder de klassen, gemeenschappen, nationaliteiten en geslachtsgroepen die het wil bevrijden voortdurend te laten groeien, zal een bevrijdende organisatie moeten leren van en eenheid moeten zoeken met een publiek dat veel breder is dan het eigen lidmaatschap. Het zal jonge mensen moeten aantrekken en bevestigen en mensen moeten organiseren die momenteel kritisch en zelfs vijandig staan tegenover haar doelstellingen, niet in de laatste plaats door deel te nemen aan, te ondersteunen, op te bouwen en te helpen bij diverse sociale bewegingen en strijd buiten haar eigen onmiddellijke agenda's, en ook door expliciet het direct en respectvol aanpakken van kritische en zelfs vijandige achterban in gemeenschappen, op campussen en op het werk.

Liberatorische organisaties zullen ook waarheidsgetrouw nieuws, analyse, visie en strategie onder haar leden en vooral in de bredere samenleving moeten zoeken, ontwikkelen, bespreken, verspreiden en verdedigen, inclusief het ontwikkelen en in stand houden van de benodigde media-instellingen en middelen voor face-to-face contact. communicatie en het gebruik van diverse methoden van agitatie en strijd - van educatieve inspanningen tot bijeenkomsten, marsen, demonstraties, boycots, stakingen, bezettingen en diverse directe actiecampagnes - om winst te behalen en bewegingen op te bouwen.

Stelling Zestien: Bouw Power Blocs

Om diepe eenheid te behouden, zal bevrijdend organiseren verder moeten gaan dan het zoeken naar coalities van diverse organisaties en bewegingen die het eens zijn over een minimale focus, om nieuwe vormen van kiesdistrictoverstijgende en kwestieoverschrijdende wederkerigheid te ontwikkelen. Nieuwe blokken van activistische bewegingen, campagnes en organisaties zullen vaak niet de minste gemeenschappelijke component van waar ze allemaal individueel de voorkeur aan geven als hun gedeelde programma moeten nemen, maar de totaliteit van hun individuele prioriteiten, zelfs met inbegrip van hun verschillen, zodat elke beweging, campagne , en organisatie in het blok helpt de rest en daardoor worden ze allemaal dramatisch machtiger.

Stelling Zeventien: Bouwtrajecten van Commitment & Momentum

Liberatorische organisaties zullen moeten zoeken naar veranderingen in de samenleving waar burgers onmiddellijk van kunnen genieten, terwijl ze ook door de woorden en methoden van haar strijd, de middelen die ze gebruikt bij haar organisatie en de ideeën die ze aansnijdt en uitzendt, de waarschijnlijkheid vaststelt dat alle betrokkenen zal in de toekomst meer verandering nastreven en winnen. Liberatorische organisaties zullen moeten zoeken naar kortetermijnveranderingen van hun eigen conceptie door hun eigen acties, maar moeten ook naar kortetermijnveranderingen zoeken die anderen bedenken door andere bewegingen en projecten te ondersteunen, zowel internationaal, per land als lokaal, inclusief het aanpakken van dergelijke zaken als klimaatverandering, wapenbeheersing, oorlog en vrede, het niveau en de samenstelling van de economische output, inkomen, landbouwverhoudingen, onderwijs, gezondheidszorg, huisvesting, inkomensverdeling, duur van het werk, genderrollen, raciale verhoudingen, immigratie, politie, media , wet en wetgeving.

Liberatorische organisaties zullen winst moeten zoeken en behalen door middelen die onderdrukking in het heden verminderen en die middelen, methoden en loyaliteiten moeten voorbereiden die in staat zijn om in de toekomst meer winst te behalen, altijd leidend naar bevrijding.

Stelling Achttien: Kies tactieken om strategie te dienen

Liberatorische organisaties moeten een verscheidenheid aan tactieken omarmen die geschikt zijn voor diverse contexten en die flexibele, veerkrachtige strategieën, geleid door een gedeelde visie, het beste dienen.

Liberatorische organisatie zal inspanningen, middelen en lessen over continenten en van land tot land, van regio tot regio, van gemeenschap tot gemeenschap, van werkplek tot werkplek en van campus tot campus met elkaar moeten verbinden, ook al erkent het ook dat strategieën en tactieken geschikt zijn voor verschillende plaatsen en verschillende tijden zullen verschillen.

Liberatorisch organiseren zal een lange en allesomvattende blik moeten hebben, om niet alleen te focussen op onmiddellijk tactisch succes of falen - zoals het stoppen van een vergadering, het voltooien van een mars of het winnen van een stemming - maar ook en zelfs vooral op bredere zaken zoals hoeveel nieuwe mensen worden bereikt, welke engagementen worden vergroot of verrijkt en welke infrastructuur wordt gecreëerd. Het zal respect moeten combineren voor de urgentie van onmiddellijke onrechtvaardigheden die moeten worden rechtgezet met het geduld dat grote veranderingen op de lange termijn vereisen.

Bevrijdend organiseren zal daartoe moeten begrijpen dat visie de doelen oriënteert, strategie het programma informeert en tactiek de plannen implementeert. Voor elk ervan zal het goed moeten letten op de implicaties van keuzes voor het bevorderen van onmiddellijke campagnes, organisatie en bewustzijn, maar ook voor het bevorderen van vooruitzichten op langere termijn, allemaal voor degenen die er direct bij betrokken zijn en voor degenen die van een afstand kijken. Het zal bijvoorbeeld oproepen tot deelname aan electorale politiek van geval tot geval moeten beoordelen, inclusief het cultiveren van een voorzichtige electorale houding vanwege de boeiende en corrumperende dynamiek van verkiezingscampagnes, en tegelijkertijd het outreach-potentieel en de relevantie van hervormingen erkennen.

Stelling Negentien: Oefen regeneratief organiseren

Liberatorische organisaties zullen mechanismen moeten ontwikkelen die financiële, juridische, werkgelegenheids- en emotionele steun bieden aan haar leden, zodat haar leden in een betere positie kunnen verkeren om zo volledig als ze willen deel te nemen aan campagnes en om de verschillende uitdagingen en soms negatieve effecten van deelnemen aan radicale acties.

Liberatorische organisaties zullen de levenssituaties van haar leden substantieel moeten verbeteren, inclusief het helpen van hun gevoel van eigenwaarde, hun kennis, vaardigheden en zelfvertrouwen, hun mentale, fysieke, seksuele en spirituele gezondheid, en zelfs hun sociale banden en betrokkenheid en vrijetijdsbesteding. Het zal een positieve benadering moeten hebben in alle interpersoonlijke en organisatorische zaken, altijd op zoek naar manieren om vooruit te komen. Het zal meningsverschillen moeten oplossen, niet om van anderen te winnen of om zichzelf te verheffen, maar om manieren te vinden waarop iedereen collectief succesvol kan groeien. Minderheidsposities zullen dus zoveel mogelijk moeten worden beschermd en behouden, voor het geval ze na verloop van tijd essentieel blijken te zijn.

Stelling Twintig: Leiderschap van onderaf bevorderen

Liberatorische organisaties zullen moeten begrijpen dat we allemaal verschillend zijn en dat succesvolle inzichten en wegen voorwaarts door sommige mensen eerder worden gevonden, gecommuniceerd en bepleit dan door anderen in daden van "leiderschap". Liberatorische organisaties zullen dergelijke daden moeten vieren, maar ook prioriteit moeten geven aan methoden die ervoor zorgen dat daden van leiderschap geen blijvende differentiële empowerment opleveren. De belangrijkste persoonlijke bijdrage van elke leidende persoon of groep is om andere personen of groepen tot leidende positie te verheffen, terwijl organisatorische relaties die prioriteit moeten voortstuwen en ondersteunen.

Conclusie: drie doelen

Ons primaire doel is om ervoor te zorgen dat organisatoren en diverse bewegingen enorm zouden profiteren van een breed gedeeld positief perspectief. We zouden baat hebben bij een raamwerk om samen te werken rond een gedeelde visie en strategie, om te helpen gedeelde doelen te identificeren en om collectieve macht te benutten om onmiddellijke hervormingen te bewerkstelligen op een traject van maatschappelijke transformatie.

Zou het uitmaken of activists zouden komen tot zo'n gedeelde visie die een land, vele landen of zelfs de wereld zou kunnen omvatten? Zou het ertoe doen als mensen die zich voornamelijk richten op en streven naar antiseksistische, antiracistische, antikapitalistische, antiautoritaire, anti-ecocide of anti-oorlogswinsten allemaal een verenigende positieve visie delen? Zou het ertoe doen als achter oproepen om strijd op verschillende plaatsen te verrijken en op elkaar af te stemmen voor verschillende winsten, een gedeeld perspectief ontstond?

Zo niet, dan hoef je niet verder na te denken over het delen van deze of andere stellingen over bevrijding. Maar als zo'n gedeeld standpunt elke progressieve, radicale, revolutionaire onderneming zou kunnen helpen en ze vooral zou kunnen afstemmen op veel effectievere wederzijdse steun, dan is het essentieel om serieus na te denken over het idee om tot een gedeeld positief perspectief en een strategie om dit te bereiken te komen.

Ons tweede doel is om verder te gaan van het identificeren van de behoefte aan een breed gedeeld visionair en strategisch kader, naar het voorstellen van dit specifieke ontwerpkader voor betrokkenheid. Zijn deze '20 stellingen voor bevrijding' verstandig, flexibel en algemeen, maar ook rijk genoeg om een productieve discussie te voeren en zelfs een gedeelde, effectieve pleitbezorging te genereren? Ze komen voort uit bewegingen, ervaringen, organisaties en diverse individuen, maar we stellen ze niet voor als enige mogelijke formulering.

Over het brede spectrum van progressieve en radicale bewegingen zullen er zeker reacties zijn dat deze 20 stellingen te lang zijn, te specifiek, iets gunstigs missen, iets ongunstigs bevatten, onze middelen te boven gaan, onnauwkeurige of niet-geprefereerde terminologie gebruiken, of zijn gewoon iets dat, hoe waardig ook, waarschijnlijk zal worden genegeerd. We hopen dat deze zorgen geen stoppunt zijn, maar een startpunt voor verder onderzoek, discussie, debat, verbeteringen en verfijningen naar een gedeelde basis, hoe verschillend die er ook uitziet van dit ontwerp, voor toekomstig activisme en organisatieopbouw.

Hoe zou zo'n laatste gedeeld standpunt kunnen ontstaan? Door mensen die persoonlijk praten, schrijven, lezen, debatteren, in tijdschriften, in organisaties. Het resultaat zou natuurlijk geen vaste, onveranderlijke houding zijn. Het zou in plaats daarvan voortdurend veranderen in overeenstemming met nieuwe ervaringen, contexten en inzichten. Het beste resultaat zou een continu, collectief proces zijn van verfijnen, aanpassen en gebruiken van een verenigend raamwerk. We zouden een cultuur van samensmelting rond gedeelde visie en strategie opbouwen en in stand houden - wat het werk is van het opbouwen van een beweging van bewegingen. We zouden afzonderlijke agenda's tot krachtige solidariteit met elkaar brengen.

Ons derde en laatste doel is om betrokkenheid en reacties op deze 20 stellingen uit te nodigen, waarvoor we moeten stoppen met schrijven en beginnen met luisteren.

Word ondertekenaar op 4liberation.org